Bij de Tilburgse Dag van de Filosofie (21 april 2012) interview ik Jan Brokken over zijn boek Baltische zielen.
“Als je heden en verleden van Estland, Letland en Litouwen onder het vergrootglas houdt, zie je alle tragedies uit de Europese geschiedenis in een verhevigde vorm. In Baltische zielen beschrijft Jan Brokken de strijd om aandacht en erkenning van zevenentwintig markante mannen en vrouwen. Sommigen zijn wereldberoemd geworden – Sergej Eisenstein, Gidon Kremer, Romain Gary, Jacob Lipchitz, Hannah Arendt, Mark Rothko, Arvo Pärt – , anderen zijn vergeten. Jan Brokken toon hoe bijzonder ze zijn in hun overlevingsdrieft en hoe moeilijk ze aan de wiekslagen van de grote geschiedenis konden ontsnappen. In Riga, Tallinn en Vilnius stuit Jan Brokken op trots, moed, trouw, verbluffende liefde, op weergaloze kunst, een schier eindeloos aanpassingsvermogen, maar ook op angst en verraad.” – (uit de flaptekst)
“Hij was een echte Baltische ziel: een outcast in zijn eigen wereld, een ontwortelde die dat absoluut niet wilde zijn, een milde spotter die probeerde te verhullen hoezeer hij zich verworpen voelde, en tegelijk iemand die een waanzinnige liefde koesterde voor de omgeving waarin hij opgroeide.” – Jan Brokken in Baltische zielen over graaf Eduard von Keyserling, de ‘Baltische Proust’.
